Yahoo Poland Wyszukiwanie w Internecie

Search results

  1. Polskie prawo wyróżnia dwie główne postacie zamiaru dotyczące przestępstw. Jest to zamiar bezpośredni oraz zamiar ewentualny. Wyróżnia się ponadto także inne kategorie zamiaru — zamiar quasi-ewentualny, czy zamiar nagły. W poniższym artykule przybliżymy ich tematykę.

  2. W polskim prawie sam zamiar popełnienia przestępstwa nie jest karalny, jednak obecność zamiaru decyduje o uznaniu przestępstwa za umyślne lub nieumyślne (art. 9 k.k.), co może mieć wpływ na wysokość kary. Wyróżnia się zamiar bezpośredni, zamiar ewentualny i zamiar niby ewentualny [2] .

  3. zamiar - definicja, synonimy, przykłady użycia. Toggle navigation. Toggle navigation. ... zamiar «to, co ktoś zamierza zrobić» Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego* zamiar. ... wiemy, jak cenny jest Twój czas – zajmiemy Ci tylko chwilę.

  4. Oszustwo. Zamiar i świadomość oszustwa czy wyłudzenia – art. 286 kodeksu karnego. Określone w art. 286 § 1 KK przestępstwo oszustwa jest przestępstwem umyślnym, zaliczanym do tzw. celowościowej odmiany przestępstw kierunkowych. Ustawa wymaga, aby zachowanie sprawcy było ukierunkowane na określony cel, którym jest osiągnięcie korzyści majątkowej.

  5. 10 gru 2021 · zamiar ewentualny – dolus eventualis „(…) przewidując możliwość jego popełnienia, na to się godzi.” – art. 9 § 1 KK wskazuje nam w tym fragmencie, kiedy zachodzi zamiar ewentualny. Najistotniejszą różnicą między zamiarem ewentualnym, a bezpośrednim, to brak woli sprawcy, przejawiającej się jako chęć popełnienia czynu ...

  6. dr hab. P owszechnie przyjmuje się, że świadomość sprawcy czynu zabronionego powinna być w pełni i wiernie odzwierciedlona w jego zamiarze. Najnowsze badania nad stroną podmiotową przestępstwa pokazują, że tak świadomość sprawcy, jak i jego zamiar, a także ich wzajemny stosunek, mogą wyglądać nieco inaczej.

  7. Zamiar bezpośredni – postać zamiaru w rozumieniu prawa karnego polegająca na tym, że sprawca chce popełnić czyn zabroniony (art. 9 § 1 k.k.). Sprawca popełniający czyn zabroniony w zamiarze bezpośrednim ma świadomość i wolę realizacji jego ustawowych znamion.