Search results
Zuihitsu (jap. 随筆 zuihitsu, dosł. podług pędzla) – gatunek w literaturze japońskiej powstały w epoce Heian; rodzaj eseju, szkicu pisanego prozą, niepodlegającego określonym zasadom literackim. Zapiski te mają charakter luźnej wypowiedzi na dowolny temat – mogą zawierać wspomnienia, przemyślenia, osobiste wyznania ...
Zuihitsu – gatunek w literaturze japońskiej powstały w epoce Heian; rodzaj eseju, szkicu pisanego prozą, niepodlegającego określonym zasadom literackim. Zapiski te mają charakter luźnej wypowiedzi na dowolny temat – mogą zawierać wspomnienia, przemyślenia, osobiste wyznania, zasłyszane historie, anegdoty, opisy przyrody, listy ...
Zuihitsu to specyficzne literatura, która jest tak naprawdę zbiorem luźnych myśli związanych z życiem codziennym. Jeśli jednak chcecie poczuć ducha japońskiego dworu cesarskiego, to jest to najlepsza droga.
Zuihitsu is a form that originated in Japan, composed largely of interwoven writings in prose and poetry on ideas or subjects that typically respond to the author’s surroundings. History of the Zuihitsu. Translated from the Japanese, the provenance of zuihitsu means “following the brush.”
Zuihitsu (随筆) is a genre of Japanese literature consisting of loosely connected personal essays and fragmented ideas that typically respond to the author's surroundings. The name is derived from two Kanji meaning "at will" and "pen."
świat w formie zuihitsu. Nazwa oznacza podążanie za pędzelkiem. Czyim? — Autorskim, oczywiście. Pędzel nie służył jednak w Japonii do tego, by malować autoportret, ale do tego, by malować widoki. Zuihitsu jest rodzajem lirycznego dziennika. Zbiorem notatek. Powstaje wtedy, gdy autor notuje to, co się pojawia.
A Japanese hybrid form that can be traced back to Sei Shōnagon ’s 10th-century text The Pillow Book, zuihitsu is often translated from the Japanese as “following the brush.” This capacious genre incorporates nonfiction, musings and confessions, poetry, and miscellany to create a spontaneous, layered text.
