Search results
Żmija łąkowa ( łac. Vipera ursinii) – gatunek jadowitego węża z rodziny żmijowatych . Występowanie. Występuje w Europie. Zasięg ma nierównomierny charakter. Można ją spotkać w południowej Francji, centralnej części Półwyspu Apenińskiego, Chorwacji, Rumunii, środkowej Grecji, Albanii, europejskiej części Rosji, a także na Węgrzech.
Podstawowe fakty dotyczące Żmija łąkowa: długość życia, mapa rozmieszczenia i siedlisk, styl życia i zachowania społeczne, zwyczaje godowe, dieta i odżywianie, wielkość i status populacji.
Żmije należą do najbardziej wyspecjalizowanych węży jadowitych. Wszystkie żmije są jadowite, jednak znacznie mniej z nich jest groźnych dla człowieka. Wynika to z uwarunkowań biologicznych – jad służy przede wszystkim zdobywaniu pokarmu, który stanowią przeważnie niewielkie zwierzęta.
14 wrz 2020 · Żmija łąkowa ( Vipera ursinii ) to gatunek węża z rodziny żmijowatych. Ubarwienie brązowe, szarawe lub oliwkowe. Boki są nieco ciemniejsze. widoczny zygzak na grzbiecie. Plamy na bokach ciała układają się w szeregi. Spód ciemny w jasne plamy.
Ze względu na te połączone symboliczne aspekty, sen o wężach i żmijach jest często interpretowany jako znak komunikacji z nadprzyrodzonymi siłami lub jako przeróżne oznaki lub przepowiednie. Sny o wężach i żmijach przekazują również odniesienia do mitologii i folkloru kultury, w której sen jest doświadczany.
2 lis 2020 · Żmiję tę łatwo poznać po wyrostku na szczycie pyska. Potrafi się wspinać na niewysokie krzewy i drzewa, dobrze pływa. Nazwa łacińska nawiązuje do jej upodobania do zagrzebywania się w piasku. Aktywna w dzień, ale latem także nocą. Zwykle zapada w sen zimowy. Żmija nosoroga – Vipera ammodytes.
Na głowie widoczna jest plama w kształcie litery X, Y lub odwróconej V. Pysk jest krótki i tępo zaokrąglony. Ogon jest krótki i również wyraźnie wyodrębniony od ciała. Charakterystyczną cechą żmii zygzakowatej jest czarna wstęga (zygzak, nazywany wstęgą kainową) ciągnąca się od karku do końca ogona.
