Search results
Chinolony, a także ich pochodne fluorochinolony − grupa chemioterapeutyków o działaniu bakteriobójczym. Ich działanie przeciwbakteryjne zależy od inhibicji gyrazy DNA – bakteryjna topoizomeraza II oraz topoizomerazy IV. Podawane są doustnie, dobrze wchłaniają się z przewodu pokarmowego.
29 lis 2018 · Chinolony to leki przeciwbakteryjne należące do grupy chemioterapeutyków. Wyróżnia się cztery generacje tych środków – każda z nich działa na różne typy bakterii chorobotwórczych. Chinolony wdraża się do leczenia m.in. w przypadku infekcji układu oddechowego czy zakażeń układu moczowego, ale lis...
1 paź 2019 · Chinolony to syntetyczne chemioterapeutyki o aktywności bakteriobójczej, które hamują topoizomerazy IV i II. Stosowane są w infekcjach dróg moczowych, tlenowych, otrzewnych, gruczołu krokowego, płuc, zakażeniach tlenowymi Gram- i atypowych, a także w zakażeniach tlenowymi Gram- i beztlenowców. Dowiedz się więcej o rodzajach, właściwościach, skutkach ubocznych i przykładach działań niepożądanych.
9 lut 2023 · Chinolony są grupą substancji chemicznych o działaniu przeciwbakteryjnym. Obecnie są powszechnie stosowane w różnego typu zakażeniach. Dzielimy je na 3 grupy różniące się zakresem działania przeciwbakteryjnego. W poniższym artykule dowiesz się, na czym polega mechanizm ich działania oraz czy chinolony to antybiotyki?
Chinolony, w tym lewofloksacyna, mogą powodować wystąpienie neuropatii obwodowej (zaburzeń czuciowych lub czuciowo-ruchowych), która może wystąpić nagle i może prowadzić do rozwoju nieodwracalnych zmian. W razie podejrzenia wystąpienia neuropatii należy skonsultować się z lekarzem.
Cyprofloksacyna. Cyprofloksacyna – jest lekiem przeciwbakteryjnym z grupy fluorowanych chinolonów (fluorochinolonów). Mechanizm działania chinolonów polega na hamowaniu syntezy DNA w komórkach bakteryjnych, poprzez blokowanie topoizomeraz II (enzymy rozcinające obie nici DNA): gyrazy DNA – enzymu odpowiedzialnego za zwijanie nici DNA ...
produktów zawierających chinolony lub fluorochinolony występowały ciężkie działania niepożądane (patrz punkt 4.8). Leczenie tych pacjentów moksyfloksacyną należy rozpoczynać tylko w przypadku braku alternatywnych metod leczenia i po dokładnej ocenie stosunku korzyści do ryzyka (patrz również punkt 4.3).
