Search results
Choroba Blounta (piszczel szpotawa, łac. morbus Blount) – choroba zaliczana do jałowych martwic kości lub do grupy dyschondroplazji. Polega na szpotawym ustawieniu piszczeli spowodowanym zaburzeniem wzrostu kłykcia przyśrodkowego bliższej nasady piszczeli.
16 mar 2015 · Choroba Blounta (łac. morbus Blount) często określana jest jako piszczel szpotawa. Choroba polega na patologicznym ustawieniu kości piszczelowych. Przyczyną choroby jest nieprawidłowe unaczynienie i zaburzenie ukrwienia części kości.
Choroba Blounta znana jest także pod nazwą piszczel szpotawa. Jest to choroba z kręgu jałowych martwic kości. Charakteryzuje się szpotawym ustawieniem kości piszczelowej (kość piszczelowa razem z kością strzałkową wchodzi w skład podudzia).
23 sie 2022 · Choroba Blounta znana jest również pod nazwą piszczel szpotawa. Do zaburzenia dochodzi w wyniku problemów z ukrwieniem kości, które pojawia się przez nadwagę. W schorzeniu dochodzi do deformacji kości piszczelowej poniżej stawu kolanowego – kość jest wygięta na zewnątrz.
2 maj 2022 · Choroba Blounta znana jest również pod nazwą piszczel szpotawa. Jest to schorzenie rozwojowe. Charakteryzuje się patologicznym (szpotawym) ustawieniem kości piszczelowej. Należy do grupy jałowych martwic kości charakteryzujących się ograniczonym zanikiem tkanki kostnej i w pewnym stopniu chrząstki.
Choroba Blounta. Jest to zaburzenie wzrostu bliższego końca piszczeli po stronie przyśrodkowej obejmujące nasadę, chrząstkę nasadową i przynasadę. Etiologia. W wyniku nadmiernego nacisku dochodzi do asymetrycznego wzrostu przyśrodkowej i tylnej chrząstki nasadowej i nasady piszczeli.
Choroba Blounta jest dość charakterystyczny, deformacja podudzia w odcinku proksymalnym. Głównym objawem radiologicznym jest obecność „schodka” lub przerwy w przyśrodkowej warstwie korowej bliższej przynasady kości piszczelowej, fragmentacja przynasady.
