Search results
Ciżma, ciżemka (l.mn. ciżmy, ciżemki) – rodzaj butów o niezwykle wydłużonych noskach, bardzo popularnych w Europie w XV wieku, znane tam pod nazwą poulaines i cracoves. Buty te były płytkie z krótką cholewką sięgającą maksymalnie kostki. Podeszwę miały płaską, bez obcasa.
ciżma ( język polski) [ edytuj] (1.1) Zzuj że ciżmy, gdy do izby wchodzisz, kmiocie! rzecz. ↑ Hasło „ciżma” w: Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
W języku polskim wyraz ciżma lub ciżmy (w niektórych słownikach podawane w liczbie mnogiej) przybrał nietypowe znaczenie małego, niskiego buta o miękkiej podeszwie – w świecie butów jest to praktycznie przeciwieństwo tego, co znaczy w innych językach. Co do szczegó-łów, słowniki są dosyć niejednoznaczne.
ciżmy, ciżemki, płytkie obuwie o płaskiej podeszwie z cholewką sięgającą najwyżej do kostek, bez obcasów; wykonywane z miękkiej, kolorowej skórki, często o mocno wydłużonym i zakrzywionym nosie; powszechnie noszone w średniowieczu; w modzie zachodnioeuropejskiej jako obuwie damskie w końcu XVIII i XIX w.; przy wyjściu na ...
ciżma. 1. «but z miękkiej skóry, o wydłużonym i lekko podniesionym czubie, noszony powszechnie w XII–XV w.». • ciżemka.
w górę noskiem. CIŻMY kojarzy się przede wszystkim z ubiorem noszonym za czasów Zygmunta III Wazy, choć i CIŻMY, i ich nazwa pojawiły się w polszczyźnie wcześniej, w czasie panowania jego poprzednika – Stefana Batorego. CIŻMY najpierw noszone były przez bogatych mieszczan, duchownych i medyków, potem także przez dworzan, a w ...
ŻÓŁTE CIŻEMKI. Słowo CIŻMA zapożyczyliśmy z języka węgierskiego (węgierskie csizma ‘pantofel turecki), do którego z kolei przeszło bezpośrednio z języków osmańskich: çsizme to ozdobny, miękki pantofel z długim, zagiętym w górę noskiem.
