Search results
Czas krwawienia (w skrócie BT; z ang. bleeding time) to klasyczne i proste badanie diagnostyczne pozwalające ocenić funkcjonowanie układu krzepnięcia w zakresie zdolności naczyń włosowatych i płytek krwi do tworzenia tzw. czopa pierwotnego. Jak przebiega to badanie? O czym świadczy zbyt długi lub zbyt krótki czas krwawienia?
Czas krwawienia to czas upływający od zranienia skóry do ustania krwawienia. Zależy on w głównej mierze od prawidłowej funkcji płytek krwi i drobnych naczyń krwionośnych (przede wszystkim włośniczek i żyłek) oraz od ich zdolności tworzenia skrzepu w miejscu uszkodzenia naczynia.
Czas krwawienia – badanie diagnostyczne, w którym określa się czas pomiędzy momentem uszkodzenia skóry a momentem ustania wypływu krwi. Świadczy o zdolności małych naczyń skóry i płytek krwi do wytworzenia zakrzepu w miejscu uszkodzenia. Czas krwawienia określa się wykonując standaryzowane nacięcia skóry na przedramieniu, po ...
16 cze 2023 · Normy, wskazania, przygotowanie. Czas krwawienia to wskaźnik, stosowany w diagnozie zaburzeń procesów krzepnięcia krwi. Określa on długość czasu, jaka mija od chwili zranienia skóry do momentu ustania krwawienia. Wyniki te są szczególnie istotne w przypadku oceny choroby von Willebranda czy małopłytkowości.
Badania układu krzepnięcia powinny być wykonane natychmiast po odwirowaniu próbki, jeśli jest to niemożliwe to otrzymane osocze może być przechowywane w temp. 4°C do 2 godzin od pobrania lub zamrożone w temperaturze poniżej 20°C (przechowywanie przez okres kilku tygodni).
Czas protrombinowy ( prothrombin time – PT) to parametr odzwierciedlający sprawność zewnątrzpochodnego układu krzepnięcia, a więc uwarunkowany zawartością w osoczu czynników krzepnięcia V, VII, X oraz protrombiny i fibrynogenu. Nie zależy on od pozostałych czynników krzepnięcia ani od liczby płytek krwi.
Metoda oznaczania. Czas krwawienia do niedawna oznaczano po wykonaniu standaryzowanych nacięć na skórze przedramienia za pomocą nożyków zwykle w czasie stazy żylnej, usuwając wypływającą krew za pomocą bibuły filtracyjnej. Obecnie w Europie metoda ta nie jest już stosowana.
