Ambasada RP w Tbilisi
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Data utworzenia |
1919, 1992 |
| Data likwidacji |
1937 |
| Ambasador | |
| Zatrudnienie |
7+ |
| Adres | |
| ul. Oniashvili 24 0160 Tbilisi | |
Położenie na mapie Tbilisi  | |
Położenie na mapie Gruzji  | |
 41°43′53,0″N 44°45′52,8″E/41,731389 44,764667
| |
| Strona internetowa | |
Ambasada Rzeczypospolitej Polskiej w Tbilisi (gruz. პოლონეთის რესპუბლიკის საელჩო საქართველოში, ang. Embassy of the Republic of Poland in Tbilisi) – polska misja dyplomatyczna w stolicy Gruzji.
Struktura[edytuj | edytuj kod]
W skład Ambasady wchodzą[1]:
- Referat ds. polityczno-ekonomicznych
- Referat ds. współpracy rozwojowej
- Wydział Konsularny i Polonii
- Referat ds. administracyjno-finansowych
- Ataszat wojskowy
Okręg Konsularny Ambasady obejmuje Gruzję. Opieka konsularna nie jest wykonywana nad okupowanymi terytoriami Abchazji i Regionu Cchinwali (Osetia Południowa), gdyż władze Gruzji nie sprawują kontroli[2].
26 maja 2018 utworzono Instytut Polski w Tbilisi[3].
Historia[edytuj | edytuj kod]
1918-1921[edytuj | edytuj kod]
Pierwszego dyplomatę wysyłała do Gruzji Rada Regencyjna Królestwa Polskiego - Wacława Ostrowskiego, który zorganizował w ówczesnym Tiflisie polskie przedstawicielstwo w randze agencji konsularnej i prowadził z prezydentem Noe Żordanią rozmowy o sojuszu wojskowym.
Polska uznała Gruzję 29 stycznia 1919 (formalnie 23 stycznia 1921 po uznaniu Gruzji de iure przez Radę Najwyższą Ententy). W 1920 agencję przekształcono w konsulat. W marcu tegoż roku do Tiflisu przybyła misja na czele z Tytusem Filipowiczem, który 31 marca złożył listy uwierzytelniające ministrowi spraw zagranicznych Eugeni Gegeczkoriemu. 24 kwietnia tegoż roku, misja udała się do Baku, gdzie jej członkowie zostali 28 aresztowani przez sowietów i wywiezieni do Moskwy. Na początku 1921 konsulat przekształcono w konsulat generalny RP, którego szefostwo objął Wiktor Białobrzeski. W tym czasie dyskutowany był sojusz polsko-gruziński. W planach było też powstanie ambasady RP w Tbilisi z Romanem Knollem jako ambasadorem i mjr. Wacławem Jędrzejewiczem na stanowisku attaché wojskowego. Plany te legły w gruzach, gdy 25 lutego 1921 Demokratyczna Republika Gruzji została zaatakowana, a później przeszła pod władzę sowiecką, wchodząc w skład Zakaukaskiej Federacyjnej Socjalistycznej Republiki Radzieckiej. Polska nie uznała tej aneksji i utrzymywała kontakty z osiadłym w Paryżu gruzińskim rządem emigracyjnym.
okres ZSRR[edytuj | edytuj kod]
W latach 1926-1937 władze polskie utrzymywały w Tiflisie (od 1936 w Tbilisi) konsulat generalny, który podlegał ambasadzie RP w Moskwie. Konsulat mieścił się przy ul. Korganowskiej 24 (1930-1937).
od 1991[edytuj | edytuj kod]
Ponowne nawiązanie stosunków dyplomatycznych między Rzecząpospolitą Polską a Gruzją nastąpiło podczas wizyty wiceministra spraw zagranicznych Gruzji Micheiła Ukleby w Polsce 28 kwietnia 1992. Ambasadę RP w Tbilisi powołano 20 listopada 1995, a jej otwarcie nastąpiło 1 listopada 1997.
Kierownicy placówki[edytuj | edytuj kod]
- 1919–1921 - Tytus Filipowicz, szef Polskiej Misji Dyplomatycznej na Kaukazie
- 1926-1931 - Zygmunt Mostowski, konsul generalny
- 1931-1932 - Stanisław Oraczewski, konsul
- 1932-1933 - Adam Stebłowski, konsul generalny
- 1933-1936 - Jerzy Kłopotowski, konsul
- 1936-1937 - Ksawery Zalewski, konsul
- 1996–2000 – Piotr Borawski (chargé d’ affaires a.i.)
- 2003–2005 – Jacek Multanowski (chargé d’affaires a.i.)[4]
- 2005 – 31 października 2008 – Jacek Multanowski, ambasador
- 2008–2013 – Urszula Doroszewska, ambasador
- 2013–2016 – Andrzej Cieszkowski, ambasador
- od listopada 2016 – Mariusz Maszkiewicz, ambasador
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Rocznik służby zagranicznej RP, MSZ, Warszawa 1937
- Marcin Kruszyński: Ambasada w Moskwie 1921–1939, IPN, Warszawa 2010, s. 366, ISBN 978-83-7629-156-7
- Stosunki dyplomatyczne Polski. Informator. Tom III Azja, Zakaukazie, Australia i Oceania 1918-2009, Ministerstwo Spraw Zagranicznych, Archiwum/Wydawnictwo Askon, Warszawa 2010, s. 286, ISBN 978-83-7452-042-3
- Gruzińscy oficerowie kontraktowi w Wojsku Polskim
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Pracownicy i dane teleadresowe [online], tbilisi.msz.gov.pl [dostęp 2018-05-26] (pol.).
- ↑ Informacje konsularne [online], tbilisi.msz.gov.pl [dostęp 2018-05-26] (pol.).
- ↑ Decyzja nr 51 Ministra Spraw Zagranicznych z 3 maja 2018 ws. utworzenia Instytutu Polskiego w Tbilisi (Gruzja) [online], www.infor.pl [dostęp 2018-05-26] (ang.).
- ↑ Postanowienie Prezydenta RP z 5 września 2008 r. nr 110-47–2008 o zmianie postanowienia w sprawie odwołania Ambasadora Rzeczypospolitej Polskiej (M.P. z 2008 r. nr 70, poz. 629).