Zasada równego traktowania w zatrudnieniu

Zasada równego traktowania w zatrudnieniu – jest jedną z podstawowych zasad prawa pracy. 1 stycznia 2004 roku wprowadzona do pierwszego działu Kodeksu pracy w rozdziale zatytułowanym: Równe traktowanie w zatrudnieniu (art. 18^3a do 18^3e K.p.).

Ochroną zasady równego traktowania w zatrudnieniu objęci są: kandydaci do pracy, pracownicy oraz byli pracownicy. Pracownicy powinni być równo traktowani w zakresie:

• nawiązywania stosunku pracy,
• rozwiązywania stosunku pracy,
• warunków zatrudnienia,
• awansowania,
• dostępu do szkolenia w celu podnoszenia kwalifikacji zawodowych,

bez względu na płeć, wiek, niepełnosprawność, rasę, religię, narodowość, przekonania polityczne, przynależność związkową, pochodzenie etniczne, wyznanie, orientację seksualną, a także bez względu na zatrudnienie na czas określony lub nieokreślony albo w pełnym lub niepełnym wymiarze czasu pracy.

Równe traktowanie w zatrudnieniu oznacza niedyskryminowanie w jakikolwiek sposób, bezpośrednio lub pośrednio, ze względu na jakiekolwiek okoliczności.

Zobacz też

• mobbing
• molestowanie seksualne
• rasizm
• ageizm
• heteroseksizm
• Konwencja w sprawie dyskryminacji w zatrudnieniu i wykonywaniu zawodu

Linki zewnętrzne

• Kodeks pracy – Równe traktowanie w zatrudnieniu