Brunszwicki

Brunszwicki (Brunświcki^[1], Braunschweigk^[2]) – polski herb szlachecki z indygenatu.

Opis herbu[edytuj | edytuj kod]

Opis zgodnie z klasycznymi regułami blazonowania:

Na tarczy dzielonej w pas, w polu pierwszym, czerwonym, lew kroczący, patrzący wprost, srebrny.

W polu drugim, srebrnym, trzy gwiazdy złote dwie nad jedną.

Klejnot: Trzy pióra strusie; srebrne, czerwone i złote.

Labry z lewej czerwone, podbite srebrem, z lewej czerwone, podbite złotem.

Zatwierdzony indygenatem 1 lipca 1570 roku dla Szymona Brunszwickiego, podskarbiego ziem pruskich i jego braci – Jerzego i Dawida.

Brunszwicki - Braunschweigk.

↑ Juliusz Karol Ostrowski: Księga herbowa rodów polskich. T. 1. Warszawa: Główny skład księgarnia antykwarska B. Bolcewicza, 1897, s. 224.
↑ Tadeusz Gajl: Herbarz polski od średniowiecza do XX wieku : ponad 4500 herbów szlacheckich 37 tysięcy nazwisk 55 tysięcy rodów. L&L, 2007, s. 61. ISBN 978-83-60597-10-1.

Józef Szymański: Herbarz rycerstwa polskiego z XVI wieku. Warszawa: DiG, 2001, s. 24. ISBN 83-7181-217-5.

Herb Brunszwicki w serwisie Genealogia dynastyczna. genealogia.grocholski.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-08-08)].
Herb Brunszwicki z listą nazwisk w elektronicznej wersji Herbarza polskiego Tadeusza Gajla

Herby	szlachecki mieszczański chłopski własny państwowy miejski korporacji fantazyjne mówiący
Elementy herbu	tarcza herbowa godło (figury heraldyczne, mobilia herbowe) klejnot herbowy zawój (tortillon) korona heraldyczna korona rangowa hełm heraldyczny labry ostrew płaszcz heraldyczny trzymacze heraldyczne podpory heraldyczne postument heraldyczny order herbowy dewiza herbowa zawołanie
Oznaki godności	świeckie kościelne
Inne	herbarz rola herbowa herold blazonowanie szrafowanie tynktura krzyż heraldyczny totem kamon
Działy heraldyki	heraldyka francuska (heraldyka napoleońska) heraldyka polska (heraldyka kaszubska) heraldyka brytyjska (heraldyka angielska, heraldyka szkocka) heraldyka kościelna heraldyka szachowa heraldyka fantazyjna