Brzegi Dolne

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Brzegi Dolne
wieś
Ilustracja
Kościół parafialny (dawna cerkiew)
Państwo

 Polska

Województwo

 podkarpackie

Powiat

bieszczadzki

Gmina

Ustrzyki Dolne

Liczba ludności (2011)

411[2][3]

Strefa numeracyjna

13

Kod pocztowy

38-700[4]

Tablice rejestracyjne

RBI

SIMC

0361519[5]

Położenie na mapie gminy Ustrzyki Dolne
Mapa konturowa gminy Ustrzyki Dolne, blisko centrum po prawej na dole znajduje się punkt z opisem „Brzegi Dolne”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Brzegi Dolne”
Położenie na mapie województwa podkarpackiego
Mapa konturowa województwa podkarpackiego, na dole nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Brzegi Dolne”
Położenie na mapie powiatu bieszczadzkiego
Mapa konturowa powiatu bieszczadzkiego, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „Brzegi Dolne”
Ziemia49°26′33″N 22°36′57″E/49,442500 22,615833[1]

Brzegi Dolne (dawniej Berehy Dolne) – wieś w Polsce położona w województwie podkarpackim, w powiecie bieszczadzkim, w gminie Ustrzyki Dolne[5][6]. Leży przy DK84.

Wieś prawa wołoskiego Berehi, własność starostwa przemyskiego[7] położona była na przełomie XVI i XVII wieku w ziemi sanockiej województwa ruskiego[8].

W latach 1954-1959 wieś należała i była siedzibą władz gromady Brzegi Dolne, po jej zniesieniu w gromadzie Jasień. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa krośnieńskiego.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Wieś Berehy Dolne była lokowana na prawie wołoskim w 1532. Wieś, położona w powiecie przemyskim została spustoszona w czasie najazdu tatarskiego w 1672 roku[9]. Pod koniec XVIII wieku powstała we wsi w ramach kolonizacji józefińskiej osada niemiecka zwana Siegenthal, która istniała do 1940.

W połowie XIX wieku Berehy Dolne stanowiły własność rządową[10]. Na przełomie XIX i XX wieku obszary we wsi posiadał Antoni Pogłodowski[11][12], a w 1903 odkupił je od niego Teodor Alfred Serwatowski.

W 1932 bunt tutejszych chłopów zapoczątkował wydarzenia znane jako powstanie leskie. W latach 1944-1951 wieś pozostawała w granicach ZSRR. Po korekcie granic jej mieszkańców wywieziono do ZSRR, a tu osadzono przesiedleńców z lubelskiego. Nazwę zmieniono na Brzegi Dolne.

Brzegi Dolne są jednym z najstarszych ośrodków górnictwa naftowego na świecie, rafinerie (4) oraz kopalnie ropy naftowej istniały tu przed 1884.

Zabytki[edytuj | edytuj kod]

Wykaz zabytków nieruchomych wpisanych do rejestru zabytków Narodowego Instytutu Dziedzictwa:[13]

Osoby związane z miejscowością[edytuj | edytuj kod]

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 10836
  2. Wieś Brzegi Dolne w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2018-03-06], liczba ludności w oparciu o dane GUS.
  3. GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.. [dostęp 2018-03-06].
  4. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 94 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
  5. a b GUS. Wyszukiwarka TERYT
  6. Rozporządzenie w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
  7. Aleksander Jabłonowski, Polska XVI wieku pod względem geograficzno-statystycznym. T. 7. Ziemie ruskie. Ruś Czerwona. Cz. 1, Warszawa 1901, s. 3.
  8. Atlas historyczny Rzeczypospolitej Polskiej wydany z zasiłkiem Akademii Umiejętności w Krakowie, [T. 1] , Epoka przełomu z wieku XVI-ego na XVII-sty. Dział II-gi. "Ziemie Ruskie" Rzeczypospolitej, Dział opracowany przez Aleksandra Jabłonowskiego [...], k. 23.
  9. Andrzej Gliwa, Wykaz zniszczeń we wsiach i miastach ziemi przemyskiej po najeździe tatarskim z 1672 roku : (cz. I), w: Prace Historyczno-Archiwalne, Tom 13 (2003), Rzeszów 2003, s. 141.
  10. Karol Wild: Skorowidz wszystkich miejscowości położonych w królestwie Galicyi i Lodomeryi jakoteż w wielkim księstwie Krakowskiem i księstwie Bukowińskiem, pod względem politycznej i sądowej organizacyi kraju wraz z dokładnem oznaczeniem parafii, poczt i właścicieli tabularnych, ułożony porządkiem abecadłowym. Lwów: 1855, s. 11.
  11. Berehy Górne. genealogia.okiem.pl. [dostęp 2015-06-17].
  12. Pogłodowski. genealogia.okiem.pl. [dostęp 2015-06-17].
  13. Wykaz zabytków nieruchomych wpisanych do rejestru zabytków. Narodowy Instytut Dziedzictwa, 2012-06-30. [dostęp 2012-10-31].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]