Akamprozat

Akamprozat
Nazewnictwo
	Nomenklatura systematyczna (IUPAC)
	kwas 3-acetamidopropano-1-sulfonowy
	Inne nazwy i oznaczenia
farm.	łac. acamprosatum, acamprosatum calcicum (sól wapniowa akamprozatu)
inne	N-acetylohomotauryna
	Ogólne informacje
Wzór sumaryczny	C5H11NO4S
Masa molowa	181,21 g/mol
Wygląd	biały lub prawie biały proszek
	Identyfikacja
Numer CAS	77337-76-9; 77337-70-3 (sól sodowa); 77337-71-4 (sól potasowa); 77337-72-5 (sól litowa); 77337-73-6 (sól wapniowa); 77337-74-7 (sól magnezowa); 77337-75-8 (sól cynkowa)
PubChem	71158
DrugBank	DB00659
SMILES
	CC(=O)NCCCS(=O)(=O)O
InChI
	InChI=1S/C5H11NO4S/c1-5(7)6-3-2-4-11(8,9)10/h2-4H2,1H3,(H,6,7)(H,8,9,10)
	InChIKey
	AFCGFAGUEYAMAO-UHFFFAOYSA-N
Właściwości
logP	−1,1
Niebezpieczeństwa
	Karta charakterystyki: dane zewnętrzne firmy Sigma-Aldrich [dostęp 2020-06-17]
	Globalnie zharmonizowany system; klasyfikacji i oznakowania chemikaliów
	sól wapniowa akamprozatu
	Substancja w tej postaci nie jest klasyfikowana; jako niebezpieczna według kryteriów GHS; (na podstawie podanej karty charakterystyki).
	Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą; stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)
	Klasyfikacja medyczna
ATC	N07BB03
Stosowanie w ciąży	kategoria X
Farmakokinetyka
Biodostępność	ok. 11% (doustnie)
Okres półtrwania	20–33 h
Wiązanie z białkami; osocza i tkanek	0%
Metabolizm	brak
Wydalanie	głównie z moczem
Uwagi terapeutyczne
Drogi podawania	doustnie
Objętość dystrybucji	72–109 l
	Multimedia w Wikimedia Commons

Akamprozat – siarkoorganiczny związek chemiczny, pochodna homotauryny o właściwościach GABA-ergicznych. Jest stosowany w celu zmniejszenia objawów abstynencji alkoholowej podczas leczenia odwykowego. Lek został wprowadzony na europejski rynek farmaceutyczny w 1992 roku.

Mechanizm działania[edytuj | edytuj kod]

Mechanizm działania jest niejasny, wiadomo, że lek wywiera wpływ na receptory NMDA^[3].

Farmakokinetyka i metabolizm[edytuj | edytuj kod]

Akamprozat nie podlega metabolizmowi wątrobowemu, jest wydalany przez nerki.

Przeciwwskazania[edytuj | edytuj kod]

Przeciwwskazaniami do stosowania tego leku są: nadwrażliwość na akamprozat lub pozostałe składniki preparatu; ciąża i okres karmienia piersią; niewydolność nerek i ciężka niewydolność wątroby.

Akamprozat nie jest lekiem przeznaczonym do odtruwania alkoholowego. Nie zastępuje profesjonalnego leczenia zespołu abstynencyjnego. Akamprozatu nie należy podawać osobom poniżej 18 lat i powyżej 65 lat. Pacjentów uzależnionych od alkoholu, w tym leczonych akamprozatem, należy obserwować pod kątem wystąpienia depresji i skłonności do samobójstwa. Leczenie powinno odbywać się bezwzględnie z jednocześnie prowadzoną psychoterapią uzależnień.

Działania niepożądane[edytuj | edytuj kod]

Lek jest na ogół dobrze tolerowany^[3]. Podczas stosowania bardzo często występuje biegunka (>1/10). Często występują ból brzucha, nudności, wymioty, świąd skóry, wysypka plamisto-grudkowa, oziębłość płciowa, impotencja, osłabienie libido (>1/100). Niezbyt często: zwiększenie libido (>1/1000). Bardzo rzadko: reakcje nadwrażliwości (pokrzywka, obrzęk naczynioruchowy, reakcje anafilaktyczne) (>1/10000).

Dawkowanie[edytuj | edytuj kod]

chorym o masie ciała >60 kg podaje się 3x dziennie 666 mg,
chorym o masie ciała <60 kg podaje się 666 mg leku rano i po 333 mg leku w południe i wieczorem.

Leczenie trwa zwykle około roku.

W trakcie kuracji wskazane jest podawanie witaminy B1, B6 i anksjolityków^{[potrzebny przypis]}.

Preparaty[edytuj | edytuj kod]

Campral – tabletki dojelitowe 333 mg

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ Farmakopea Polska IX, Polskie Towarzystwo Farmaceutyczne, Warszawa: Urząd Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych, 2011, s. 4574, ISBN 978-83-88157-77-6 .
↑ Acamprosate, [w:] DrugBank, University of Alberta, DB00659 [dostęp 2020-06-17] (ang.).
↑ ^a ^b BogusławB. Habrat BogusławB., Leki stosowane w leczeniu uzależnień, [w:] AdamA. Bilikiewicz i inni, Psychiatria, t. 3, Wrocław: Urban & Parner, 2011, s. 168–169, ISBN 978-83-7609-110-5 .

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

J.K.J.K. Podlewski J.K.J.K., A.A. Chwalibogowska-Podlewska A.A., Leki współczesnej terapii, wyd. 17, 2005 .

Przeczytaj ostrzeżenie dotyczące informacji medycznych i pokrewnych zamieszczonych w Wikipedii.

[FP9-1] Farmakopea Polska IX, Polskie Towarzystwo Farmaceutyczne, Warszawa: Urząd Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych, 2011, s. 4574, ISBN 978-83-88157-77-6 .

[2] Acamprosate, [w:] DrugBank, University of Alberta, DB00659 [dostęp 2020-06-17] (ang.).

[Habrat-3] BogusławB. Habrat BogusławB., Leki stosowane w leczeniu uzależnień, [w:] AdamA. Bilikiewicz i inni, Psychiatria, t. 3, Wrocław: Urban & Parner, 2011, s. 168–169, ISBN 978-83-7609-110-5 .

[1]

[2]

[3]