Crash Bandicoot: The Wrath of Cortex
| Producent | |
|---|---|
| Wydawca | |
| Dystrybutor | |
| Data wydania |
PlayStation 2: |
| Gatunek | |
| Tryby gry | |
| Kategorie wiekowe | |
| Wymagania sprzętowe | |
| Platforma | |
Crash Bandicoot: The Wrath of Cortex (wydana w Japonii jako Crash Bandicoot 4: Sakuretsu! Majin Power (jap. クラッシュ・バンディクー4 さくれつ! 魔人パワー Kurasshu Bandikū Fō: Sakuretsu! Majin Pawā; dosł. Crash Bandicoot 4: Eksplozja! Magiczna Siła)) – platformowa gra komputerowa wydana w latach 2001 i 2002 na konsole PlayStation 2, Xbox i Nintendo GameCube. Szósta część serii Crash Bandicoot.
Postacie[edytuj | edytuj kod]
W The Wrath of Cortex pojawiają się bohaterowie znani z poprzednich części oraz dwie nowe postacie: Crunch Bandicoot i Elementale.
| Bohater | Aktor w angielskiej wersji | Japoński seiyū |
|---|---|---|
| Crash Bandicoot | Brendan O’Brien | Kappei Yamaguchi |
| Coco Bandicoot | Debi Derryberry | Ema Kogure |
| Aku Aku | Mel Winkler | Kenichi Ogata |
| Doktor Neo Cortex | Clancy Brown | Shōzō Iizuka |
| Uka Uka | Clancy Brown | Ryūzaburō Ōtomo |
| Crunch Bandicoot | Kevin Michael Richardson | Yūji Kishi |
| The Elementals | Thomas F. Wilson (Rok-Ko) R. Lee Ermey (Wa-Wa) Mark Hamill (Py-Ro) Jess Harnell (Lo-Lo) |
Toshiaki Kuwahara (Rok-Ko) Kappei Yamaguchi (Wa-Wa) Toshitaka Shimizu (Py-Ro) Masaru Ikeda (Lo-Lo) |
Tworzenie gry[edytuj | edytuj kod]
The Wrath of Cortex w trakcie produkcji wiele razy było zmieniane pod względem rozgrywki[1]. W założeniach gra miała być mniej liniowa – z dużymi otwartymi przestrzeniami, w porównaniu do wcześniejszych gier z serii. Przybrała ona jednak obecny, końcowy kształt w obawie twórców przed zepsuciem założeń poprzednich tytułów z serii (w recenzjach została jednak później skrytykowana za brak innowacji w rozgrywce). Podjęta została między innymi decyzja o usunięciu: skrzyń Elementali, które mogły po zniszczeniu ujawniać ukryte pomieszczenia, Coco podążającej za Crashem w pierwszych poziomach gry, a także sceny, w której Coco zostaje porwana przez dużego goryla i ma zostać złożona w ofierze poprzez wrzucenie do wulkanu oraz większych możliwości wykorzystania jeepa.
Muzyka do gry została skomponowana przez Swallow Studios. Składa się głównie z utworów electronic dance. Techno remix tematu muzycznego Warped został wykorzystany w ekranie tytułowym.
Bossowie[edytuj | edytuj kod]
- Crunch-ziemia – pojedynek Crasha i Cruncha, zamkniętych w kulach na małej wklęsłej arenie.
- Crunch-woda: – Crunch staje się wodnym potworem; strzela w gracza niebieską i zieloną plazmą.
- Crunch-ogień – ognisty Crunch obrzuca głazami uciekającego Mechem Crasha.
- Crunch-wiatr – Crunch jako latający duch; gracz atakuje go z małego samolotu.
- Crunch-normal – połączenie wszystkich żywiołów na niewielkiej arenie.
Odbiór gry[edytuj | edytuj kod]
The Wrath of Cortex była pierwszą grą w serii Crash Bandicoot wydaną poza platformą Sony. Z powodu swojej wieloplatformowości, różne edycje odznaczały się odmienną jakością grafiki. Wersja na konsolę PlayStation 2 była doceniana za prawidłowe modele i cieniowanie tekstur, ale krytykowana za zbyt długi czas ładowania gry. W wersja na konsolę Xbox rozwiązany został problem ładowania oraz wykorzystano ulepszony system cieniowania, a na modelach postaci widoczne było futro. Wersja dla Nintendo GameCube wykorzystywała natomiast możliwość połączenia konsoli GameCube z GBA, oferując w tym przypadku strzelankę Crash Blast, dostępną na Game Boy Advance.
Gra była głównie krytykowania za brak innowacji w stosunku do poprzednich części, liniową fabułę, prawie identyczną do Warped. Wersja dla PlayStation 2 otrzymała średnią ocenę 66% w serwisie Metacritic[2], oraz 66,9% w serwisie GameRankings[3].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Deleted features from The Wrath of Cortex. [dostęp 2007-06-12].
- ↑ The PlayStation 2 version of The Wrath of Cortex. Metacritic. [dostęp 2007-06-12].
- ↑ The PlayStation 2 version of The Wrath of Cortex. GameRankings. [dostęp 2007-06-12].