cebularz

cebularz (język polski)

cebularz (1.1)

cebularze (2.1)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) pot. rolnik, który uprawia cebulę na skalę przemysłową

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(2.1) kulin. bułka lub pszenny placek z przypieczoną na wierzchu cebulą; zob. też cebularz w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	cebularz	cebularze
dopełniacz	cebularza	cebularzy
celownik	cebularzowi	cebularzom
biernik	cebularza	cebularzy
narzędnik	cebularzem	cebularzami
miejscownik	cebularzu	cebularzach
wołacz	cebularzu	cebularze

(2.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	cebularz	cebularze
dopełniacz	cebularza	cebularzy
celownik	cebularzowi	cebularzom
biernik	cebularz	cebularze
narzędnik	cebularzem	cebularzami
miejscownik	cebularzu	cebularzach
wołacz	cebularzu	cebularze

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(2.1) cebularz lubelski / zamojski

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) rolnik

(2.1) pieczywo

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

(2.1) ciasto, cebula

wyrazy pokrewne:

rzecz. cebula ż, cebulactwo n, cebulka ż, cebulica ż, Cebulówka ż, cebulanka ż, cebulówka ż, cebularka ż

przym. cebulowy, cebulasty, cebulowaty, cebulacki

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. cebula + -arz

uwagi:

tłumaczenia:

źródła: