... zamieć się na nowo podejmo- wała . Ponieważ śnieg tylko niezmiernie drobny pruszył , więc widok był zasuty jakby przezro- czystym rąbkiem . Póki słońce zachodziło , czer- wone promienie , oznaczające wiatr i zapowiada- jące dłuższe ...

Dobrze się tam czuję. W zamieci pragnienia autentyzmu i spełnienia. Pragnienia wolności. Ludzie, których spotykam w tej zamieci są tajemnicą. Jak każdy z nas”. - Andrzej Seweryn „Przeczytałem Zamieć z zapartym tchem.