Search results
Zoe (Zofia) Paleolog (śrgr. Ζωή Παλαιολογίνα, ros. Софья Фоминична Палеолог, ur. ok. 1456, zm. 7 kwietnia 1503) – wielka księżna moskiewska, żona Iwana III Srogiego.. Życiorys. Pochodziła z bizantyńskiej dynastii Paleologów.Była najmłodszą córką despoty Morei, Tomasza Paleologa i Katarzyny Zaccarii.. Pierwsze lata swojego życia spędziła na ...
Encyklopedia PWN. Zofia Paleolog, właśc. Zoe Paleolog, ur. po 1446, zm. 7 IV 1503, Moskwa, bratanica ostatniego ces. bizant. Konstantyna XI Paleologa, od 1472 żona w. księcia mosk. Iwana III; dzięki temu małżeństwu Iwan III uważał się za spadkobiercę cesarzy bizantyńskich. zgłoś uwagę.
Tomasz miał czworo dzieci: Helenę – żonę Łazarza III Brankowicza, Zoe Paleolog, Manuela Paleologa oraz Andrzeja Paleologa. Manuel przebywał w Rzymie, ale wrócił do Konstantynopola i oddał się w ręce sułtana Mehmeda II. Miał dwóch synów: Jana i Andrzeja. Andrzej przeszedł na islam i jako Mehmed Pasza został urzędnikiem dworskim.
20 lip 2012 · Zoe Paleolog i jej car. Ostatnia aktualizacja: 20.07.2012 17:01. Obserwuj nas na Google News. W cyklu "Kobiety na tronach świata" porozmawiamy o wielkiej księżnej moskiewskiej, żonie Iwana III...
3 gru 2016 · Zoe Paleolog była bizantyjską przedstawicielką cesarskiego rodu. Po wielu przygodach ostatecznie znalazła się pod opieką papieża Syktusa IV. Ten postanowił wydać ją za moskiewskiego księcia Iwana III. Małżeństwo to było próbą pozyskania Kościoła prawosławnego dla unii z Kościołem rzymskokatolickim. Próbą, jak się po jakimś czasie okazało, nieudaną.
15 paź 2019 · Ewentualne zawładnięcie Stambułem — Konstantynopolem było elementem większego planu: odbudowy tego, co straciła Zoe Paleolog [żona Iwana III, o której pisaliśmy w osobnym artykule]. W sferze idei projekt odbudowy Bizancjum miał motywację quasi-religijną, dawał nadzieję na rekonstrukcję Drugiego Rzymu.
Dwadzieścia pięć lat po ślubie Iwana III z Zoe Paleolog (1497), dwugłowego orła uznano za oficjalny herb Wielkiego Księstwa Moskiewskiego, zaś św. Jerzy na koniu pozostał herbem stołecznego miasta – Moskwy. Miał trzy cele: przezwyciężenie rozdrobnienia Rusi; walkę z Litwą – przejęcie spuścizny Rusi Kijowskiej
