Search results
Elektroda chlorosrebrowa – rodzaj elektrody stosowanej jako elektroda odniesienia w pomiarach elektrochemicznych. Zbudowana z metalicznego srebra (w formie drutu lub płytki) pokrytego warstwą chlorku srebra (AgCl), zanurzonego w nasyconym roztworze chlorku potasu (KCl).
elektroda chlorosrebrowa, schematycznie zapisywana: Ag|AgCl,Cl–; reakcją elektrodową jest: Ag + Cl– ⇄ AgCl + e (potencjał normalny w temperaturze 25°C wynosi 0,222 V); e.ch. jest elektrodą drugiego rodzaju, odwracalną względem jonów chlorkowych ( elektroda ); jest stosowana w miareczkowaniach jako elektroda porównawcza ...
Elektrochemia zajmuje się konstrukcją urządzeń tzw. ogniw paliwowych, które wytwarzają energię elektryczną w sposób ciągły dzięki dostarczaniu paliwa. Urządzenia służące do magazynowania energii chemicznej, która jest przekształcana w energię elektryczną nazywane są bateriami lub akumulatorami.
Elektrody drugiego rodzaju są odwracalne względem anionu, tworzącego z metalem elektrody trudno rozpuszczalny związek. Elektrodą drugiego rodzaju jest elektroda halogenosrebrowa. Działanie tej elektrody opisuje równanie (X oznacza symbol halogenu):
Elektroda Ag│AgCl (s)│Cl-30 Ag →Ag+ + e Elektroda chlorosrebrowa zbudowana jest z drutu srebrnego pokrytego chlorkiem srebra w równo-wadze z jonami chlorkowymi. W przypadku zastosowania nasyconego roztworu chlorku potasu Ag│AgCl (s)│KCl (nas) w warunkach standardowych jej potencjał wynosi: E0 = 0,222V.
Pomiary potencjometryczne polegają na mierzeniu SEM ogniwa zestawionego z dwóch półogniw: tzw. elektrody wskaźnikowej, zanurzonej w badanym roztworze, oraz tzw. elektrody odniesienia, zanurzonej w roztworze o niezmiennym składzie, której potencjał w warunkach pomiaru pozostaje stały.
lektywnej jest elektroda szklana służąca do pomiaru pH roztworów wodnych w szerokim zakresie od 0 do 10 – 12, w zależności od skła-du membrany. Ideę takiej elektrody opracowano ponad sto lat temu, w 1909 r., a twórcami tej koncepcji byli Fritz Haber i polski uczony Zygmunt Klemensiewicz.
