Search results
Tomasz Gizbert-Studnicki (ur. 1948 [1] ) – polski prawnik i prawoznawca specjalizujący się w teorii prawa , profesor nauk prawnych, przez szereg lat kierownik Katedry Teorii Prawa na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Jagiellońskiego , radca prawny , współzałożyciel i starszy partner w kancelarii SPCG, działacz opozycji ...
Tomasz Gizbert-Studnicki (emeritus), prof. zw. dr hab. Kontakt: t.gizbert-studnicki@uj.edu.pl. Kierownik Katedry w latach 1988-2018. W swojej pracy naukowej zajmuje się analityczną teorią prawa, w tym teorią interpretacji I argumentacji prawniczej, teorią języka prawnego oraz analizą pojęć prawnych.
T Gizbert-Studnicki, A Dyrda, A Grabowski. Warszawa: Wolters Kluwer, 2016. 69: 2016: Czy istnieje język prawny. T Gizbert-Studnicki. Państwo i prawo 3, 49-60, 1979. 59: 1979: O nieważnych czynnościach prawnych w świetle koncepcji czynności konwencjonalnych. T Gizbert-Studnicki.
4 gru 2018 · Prof. dr hab. Tomasz Gizbert-Studnicki jest radcą prawnym z wieloletnim doświadczeniem. Studia na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Jagiellońskiego ukończył w 1970 r. W 1974 r. uzyskał tytuł doktora nauk prawnych, doktor habilitowany nauk prawnych od 1978 r.
Tomasz Gizbert-Studnicki UJĘCIE INSTYTUCJONALNE W TEORII PRAWA 1. Wprowadzenie Na czym polega „ujęcie instytucjonalne”? Można twierdzić, że odwoływanie się do instytucji jest istotnym elementem myślenia prawniczego w wielu sferach praktyki prawniczej, a w tym w dziedzinie wykładni prawa, stosowania prawa,
Gizbert, Gizebert – imię męskie pochodzenia germańskiego, złożone z członów: Gis-, który bądź oznaczał „ostro zakończony kij; włócznia z żelaznym końcem” (por. Gerbert), bądź stanowił formę skróconą germańskiego członu imion złożonych Gīsala, Gīsla (por. Gilbert), oznaczającego „potomek, latorośl”, oraz ...
Nie-ostrość predykatów języka jest konsekwencją nieostrości obiektów, do których wyrażenia (a w szczególności predykaty) języka się odnoszą. Świat, o którym mówimy w języku, składa się z obiektów i ze zdarzeń oraz z procesów o nie-ostrych granicach, zarówno przestrzennych, jak i czasowych.