Search results
Kondotier ( wł. condottiere) – dowódca oddziałów wojsk najemnych w okresie od XIV do XVI wieku, w służbie miast lub dworów książęcych, który na własny rachunek werbował ludzi do swojego oddziału. Zdaniem Giovanniego Villaniego, kronikarza florenckiego, ojcem najemników był Roger z Flor, były templariusz, który dowodził ...
Słownik języka polskiego PWN*. kondotier. 1. «w XIV–XVI w. we Włoszech: dowódca oddziałów najemnych w służbie miast lub dworów książęcych». 2. daw. «żołnierz najemny». 3. przen. «człowiek podejmujący działania w cudzej sprawie dla własnego zysku». • kondotierski • kondotierstwo.
kondotier, wł. condottieri, dowódca wojsk najemnych we Włoszech XIII–XVI w.; w służbie miast lub dworów książęcych, często z własną armią, kondotierzy dowodzili prowadzonymi przez nie wojnami; najwybitniejsi z nich zyskiwali dużą władzę i bogactwa; z czasem wyparci przez oddziały zaciężnych szwajcarów lub armie stałe ...
25 sty 2017 · Najsłynniejszy polski najemnik walczył w Kongu i Jemenie. Zawsze przeciwko komunistom. Rafał Gan-Ganowicz napisał książkę wspomnieniową „Kondotierzy”. Powstał też film dokumentalny Piotra Zarębskiego „Pistolet do wynajęcia, czyli prywatna wojna Rafała Gan-Ganowicza”. Brak jednak biografii tego niezwykłego człowieka ...
Słownik języka polskiego PWN - znaczenie słów, ich pisownia, odmiana i pochodzenie, frazeologia, porady i ciekawostki językowe. Największe w Polsce wiarygodne źródło informacji poprawnościowych Wydawnictwa Naukowego PWN.
Strony w kategorii „Kondotierzy”. Poniżej wyświetlono 43 spośród wszystkich 43 stron tej kategorii. Kondotier.
kondotier - Encyklopedia PWN. dowódca wojsk najemnych we Włoszech XIII–XVI w.; Malatesta Sigismondo Pandolfo, ur. 1417, Rimini, zm. 1468, tamże,
