Search results
1. Zasada zachowania trzech jedności. 2. Konflikt tragiczny bohatera osią akcji. 3. Hamartia - wina tragiczna bohatera. 4. Występowanie chóru. 5. Na scenie występuje tylko 3 aktorów (bez chóru). 6. Charakterystyczna budowa dramatu (Prologos, Parodos, Epeisodion, Stasimon, Exodos). 7. Wprowadzenie kategorii katharsis. 8. Zasada decorum. 9.
stworzona w starożytności (w pismach Arystotelesa, Cycerona i Horacego) zasada stosowności, określająca normy obowiązujące w konstrukcji dzieła literackiego. Zasada decorum nakazywała zgodność stylu z tematem, sytuacją społeczną narratora i odbiorcy.
Decorum – zasada zgodności treści z formą, inaczej jednorodność stylistyczna. Sformułowana przez Arystotelesa, rozwijana przez Cycerona i Horacego. Była stosowana do każdego gatunku literackiego. Polegała na odpowiednim dobraniu stylu pisania, słownictwa i składni do gatunku oraz tematyki dzieła.
17 maj 2015 · Jest to zasada, która nakazuje zachowanie odpowiedniego tonu, stylu, czy też zachowania w zależności od określonej sytuacji lub kontekstu. Spis treści ukryj. 1 Historia zasady decorum. 2 Zastosowanie w literaturze. 3 Zastosowanie w retoryce. 4 Zastosowanie w teatrze. 5 Zasada decorum w życiu społecznym.
Antyczna zasada decorum jest zasadą jedności stylistycznej. Oznacza to, iż treść utworu musi odpowiadać jego formie. Warunkiem realizacji tej zasady jest odpowiedni dobór słownictwa, składni i stylu pisania – w taki sposób, by w pełnie oddawały one główną cechę dzieła, np. tragizm postaci musi być wyrażony w stylu ...
Pierwszą z nich była zasada decorum, jedności treści i formy, polegająca na tym, że styl wypowiedzi miał być dopasowany do gatunku oraz tematyki dzieła. Wyznaczała ona również odpowiedni ( patetyczny) styl tragedii. Istotną regułą była zasada mimesis, polegająca na dążeniu do odtworzenia rzeczywistości zewnętrznej w dziele.
Co oznacza kategoria decorum? Jeśli tragedia przedstawia tragiczne losy, musi być napisana bardzo poważnie. Na tym właśnie polega decorum. Poważny temat wymaga poważnego stylu. Tragedii czy eposowi przypisany był styl wysoki, odpowiednie postacie, wydarzenia odpowiedniej rangi. Żadnych żartów, śmiechów, chichów.
