Search results
Zasada zachowania energii – sformułowane przez Émilie du Châtelet empiryczne prawo fizyki, stwierdzające, że w układzie izolowanym suma wszystkich rodzajów energii układu jest stała w czasie.
Zasada zachowania energii pozwala nam przyrównać całkowitą energię układu w chwili początkowej, którą często oznaczamy przez 'p' i w chwili końcowej, oznaczanej przez 'k'.
Zasada zachowania energii mechanicznej to jedna z najważniejszych zasad w fizyce. Mówi ona, że w przypadku układu ciał na który nie działają, żadne siły zewnętrzne oraz na ciała nie działają żadne siły oporu, całkowita energia mechaniczna układu pozostaje stała.
Zasada zachowania energii to jedno z najważniejszych, fundamentalnych praw przyrody, sformułowane w oparciu o wyniki licznych eksperymentów. Energia jest bardzo ważną wielkością fizyczną opisującą aktualny stan ciała lub układu ciał.
Zasada zachowania energii stanowi, że suma wszystkich rodzajów energii w układzie izolowanym jest stała. Wynika z tego, że energia nie może powstać z niczego, nie może też zniknąć z układu. Możliwe są przemiany energii wewnątrz układu, ale energia całkowita jest stała.
Pierwsze z powyższych stwierdzeń definiuje pojęcie zasady zachowania energii (ang. energy conservation) cząstki, na którą nie działają siły niezachowawcze. Klasyczna cząstka (omawiana tutaj) stanowi punkt masowy, który jest nierelatywistyczny i podlega zasadom dynamiki Newtona.
Praca, moc, energia – podsumowanie najważniejszych informacje z działu, w którym omawiamy zasadę zachowania energii. Energia potencjalna grawitacji – komplet informacji o innym rodzaju energii potencjanej. Energia kinetyczna – komplet informacji o energii kinetycznej.
