Yahoo Poland Wyszukiwanie w Internecie

Search results

  1. Cykl komórkowy jest procesem życiowym, który umożliwia jednokomórkowej zygocie rozwinąć się w dojrzały organizm, jak również procesem, dzięki któremu skóra, włosy, komórki krwi i niektóre inne narządy wewnętrzne ulegają odnowie. Ilość materiału genetycznego i liczba chromosomów w trakcie cyklu komórkowego...

  2. Cykl komórkowy. W wyniku podziału komórki powstaje komórka potomna, która ma o połowę mniej DNA od komórki macierzystej i jest o połowę mniejsza. Aby komórka potomna była zdolna do kolejnego podziału musi osiągnąć rozmiary komórki macierzystej i przygotować się do kolejnego podziału. Dzieje się to podczas tzw. interfazy.

  3. Fazy cyklu komórkowego. Aby się podzielić, komórka musi ukończyć kilka ważnych zadań: musi urosnąć, powielić swój materiał genetyczny (DNA) i fizycznie podzielić się na dwie komórki potomne. Komórki przechodzą te zadania w zorganizowanej, przewidywalnej serii etapów, które tworzą cykl komórkowy.

  4. Cykl komórkowy i jego charakterystyka. Liceum ogólnokształcące i technikum. Kategorie. Biologia. Słowa kluczowe. cykl komórkowy cytokineza DNA mitoza podział komórki replikacja. Udostępnij. WprowadzeniePrzeczytajFilm samouczekSprawdź sięDla nauczycielawork. E-materiał powstał we współpracy z Wydawnictwem Naukowym PWN oraz ...

  5. Cytokineza - proces podziału wnętrza komórki, w którym tworzą się dwie nowe komórki, rozpoczyna anafazę lub telofazę. Fazy mitozy: profaza, metafaza, anafaza, telofaza. Cytokineza typowo zazębia się czasowo z anafazą i/lub telofazą.

  6. Cykl komórkowy, czyli cykl życiowy komórki, składa się z interfazy i fazy mitozy. Każda nowo powstała komórka rozpoczyna swój własny cykl. Fazy cyklu komórkowego. Zasadniczymi etapami cyklu komórkowego są: interfaza, obejmująca fazy G 1 , S i G 2 , oraz mitoza (faza M).

  7. Ogólnie mówiąc, rozwój nowotworu ma związek z dwoma typami mutacji regulatorów cyklu komórkowego: regulatory pozytywne mogą ulegać nadekspresji (i w ten sposób stać się onkogenne), podczas gdy regulatory negatywne, nazywane także supresorami nowotworu, mogą być nieaktywne pod wpływem mutacji.