Yahoo Poland Wyszukiwanie w Internecie

Search results

  1. Czoło fali —. najbardziej odległa od źródła powierzchnia falowa, która stanowi zbiór punktów ośrodka (do którego w danej chwili dociera zaburzenie) o tej samej fazie drgań. Źródło Z generuje falę kulistą, która rozchodzi się w postaci rozrzedzeń (linia przerywana) i zagęszczeń (linia ciągła).

  2. Powierzchnia falowa, czoło fali – miejsce geometryczne punktów o tej samej fazie drgań w przestrzeni objętej zaburzeniem falowym. Jeżeli źródło fali jest punktowe, to powierzchnią falową w przestrzeni trójwymiarowej izotropowej jest powierzchnia kuli, w przestrzeni dwuwymiarowej – okrąg.

  3. Czoło fali: Czoło fali to powierzchnia falowa będąca granicą pomiędzy obszarem,do którego zaburzenie falowe jeszcze nie doszło, a obszarem, w którym już jest obecne. Promienie fali: Promienie fali to linie prostopadłe do czoła fali, wskazujące kierunek rozchodzenia się fali. Długość fali – λ [m]

  4. 1. (po lewej fala kolista, po prawej fala płaska). Rys. 1. Ze względu na kształt czoła fali wyróżnia się zatem wspomniane już fale kuliste (czoło fali jest sferą), fale koliste (okrąg) i fale płaskie (prosta). Odbicie fali. Fala padająca na przeszkodę odbija się od niej. Dotyczy to wszystkich rodzajów fal, w tym mechanicznych.

  5. Zasada Huygensa – Wikipedia, wolna encyklopedia. Spis treści. ukryj. Początek. Przypisy. Zasada Huygensa. Ilustracja zasady Huygensa. Zasada Huygensa – zasada stosowana do określenia rozchodzenia się fali w ośrodku, mówiąca, iż każdy punkt ośrodka, do którego dotarło czoło fali, można uważać za źródło nowej fali kulistej.

  6. Czoło fali ma postać prostej, która się przemieszcza; może ono odpowiadać zarówno grzbietowi, jak i dolinie fali. Każdy punkt czoła fali jest źródłem półkolistej fali wtórnej, która porusza się z prędkością v v. Możemy narysować tę falę po upływie czasu t t, w którym przebędzie ona drogę s = v ⁢ t s = v ⁢ t.

  7. 11 maj 2020 · Czoło fali. powierzchnia falowa najdalej odsunięta od źródła, stanowiąca zbiór punktów, do których w danej chwili dociera zaburzenie. W ośrodku jednorodnym, trójwymiarowym, cz.f. ma kształt sfery.