Search results
Fabliaux (sing. fabliau) – gatunek literacki w średniowiecznej literaturze francuskiej, obejmujący przeważnie utwory wierszowane. Powstawały głównie w XIII w. we Francji północno-wschodniej. Fabliaux należą do literatury plebejskiej, mają przy tym charakter satyryczny. Styl jest dosadny, a humor rubaszny. Intencja utworów jest ...
A fabliau (French pronunciation:; plural fabliaux) is a comic, often anonymous tale written by jongleurs in northeast France between c. 1150 and 1400. They are generally characterized by sexual and scatological obscenity , and by a set of contrary attitudes—contrary to the church and to the nobility. [1]
Fabliaux were short, metrical, and often obscene stories told by jongleurs in medieval France. Learn about their characteristics, examples, authors, and influence on Chaucer and other writers.
Fabliaux are brief, scurrilous, and often obscene stories in verse, popular in France in the thirteenth century. Chaucer adapted some fabliaux for his Canterbury Tales, and this web page provides examples, translations, and background information on the genre.
Fabliau (du picard, lui-même issu du latin fabula qui donna en français « fable », signifie littéralement « petit récit ») est le nom qu'on donne dans la littérature française du Moyen Âge à de petites histoires simples et amusantes, définies par Joseph Bédier comme des contes à rire en vers.
Fabliaux are obscene and humorous tales written by anonymous jongleurs between the 12th and 15th centuries in France. Learn about their origin, features, and famous stories, such as Richeut, Gombert et les deus clers, and Bérangier au lonc cul.
gatunek w literaturze fr. XII–XIV w.; krótkie, wierszowane powiastki ukazujące obrazki obyczajowe z życia środowisk mieszczańskich centralnej Francji, przeważnie rubaszne o zacięciu satyr.; do najsłynniejszych autorów fabliaux należy Rutebeuf; motywy fabliaux były często wykorzystywane, m.in. przez Moliera i J. de La Fontaine’a ...
