Search results
Żagary (w gwarze wileńskiej suche patyki, żerdki, chrust) – polska grupa poetycka, która narodziła się w Wilnie w 1931 roku. Sytuowała się w obrębie tzw. Drugiej Awangardy, była nazywana także „awangardą wileńską”. Początkowo grupa wydawała czasopismo o takiej samej nazwie „ Żagary ”.
Żagary to nazwa grupy literackiej z lat 30., nawiązująca do symboliki ognia i katastrofy. Znajdź informacje o genezie, twórcach, programie i cechach tego nurtu awangardowego.
Żagary to nazwa zrzeszenia studentów polonistyki, którzy szukali nowej drogi poetyckiej w latach 1931-1934. Ich poezja była zainspirowana katastrofizmem, symbolizmem i romantyzmem, a ich czasopismo nosiło nazwę „Żagary”.
Żagary to ośrodek literacki działający w Wilnie w latach 1931-1934, zrzeszający m.in. Miłosza, Rymkiewicza i Bujnickiego. Ich poezja była zainspirowana europejską awangardą, surrealizmem i neoklasycyzmem, a także lokalną tradycją kulturową.
Żagary to grupa poetycka z lat 30., która tworzyła wiersze katastroficzne, inspirowane wielkim kryzysem i lewicową ideologią. Dowiedz się, kto był jej głównym twórcą, jakie były jej cechy i jakie utwory są jej reprezentatywne.
grupa poetycka należąca do tzw. drugiej awangardy, działająca w Wilnie w latach 1931-1934, której członkowie publikowali na łamach czasopisma "Żagary". Jej najwybitniejszymi przedstawicielami byli: T. Bujnicki, Cz.
Szkice o poezji Żagarów, Warszawa 1990. Internetowa encyklopedia PWN - zawierająca ok. 200 tysięcy artykułów, haseł, ilustracji, kalendariów, tabel ze stale aktualizowanej bazy encyklopedycznej Wydawnictwa Naukowego PWN - to najlepsze źródło rzetelnej i wiarygodnej wiedzy.
